Przedszkole i szkoła » Jak przygotować dziecko do przedszkola?
Jak przygotować
dziecko do przedszkola?
Gdy podejmujecie
Państwo decyzję o wysłaniu dziecka do przedszkola, należy postawić równocześnie
pytanie czy jest ono do tego przygotowane.
Być może po raz
pierwszy pozostanie samo bez osoby bliskiej w nowym środowisku. To będzie silne
przeżycie dla dziecka. Dlatego proponujemy zastanowić się, co zrobić, aby
dobrze przygotować dziecko do czekających je doświadczeń. Warto dołożyć starań,
aby początkowe trudności były drobne i nie urosły do rangi problemu, zaś pobyt
w przedszkolu od pierwszego dnia zapamiętany został jako radosny okres w życiu.
Gotowość dziecka do przedszkola
to między innymi zdolność do nawiązywania kontaktów społecznych
i samodzielne załatwianie podstawowych potrzeb. Dopiero około drugiego roku życia dziecko chce zastąpić w
zabawie swoją mamę na inne dzieci, np. podejmie wspólną zabawę w piaskownicy.
Wciąż jednak dziecko najpewniej czuje się, kiedy rodzic jest w obrębie jego
wzroku.
Przygotowując
dziecko do przedszkola należy wzmacniać jego kontakty społeczne. Można zachęcać
wychowanka do pozostawania w grupie dzieci, dzielenia zabawkami, współpracy i
wspólnej zabawy. Ważne są także pozytywne doświadczenia pozostawania bez
opiekuna, w celu akceptacji czasowej rozłąki i nauki samodzielności. Starajmy
się, aby dziecko zdobyło pierwsze samodzielne doświadczenia w większej
grupie rówieśników.
Zatem dziecko
wykazuje gotowość do przedszkola, kiedy poznało i zaakceptowało podstawowe
zasady współżycia społecznego. Nie boi się pozostać przez dłuższą chwilę samodzielnie
w grupie dzieci.
Innym ważnym
aspektem gotowości przedszkolnej jest umiejętność zgłaszania potrzeb (np.
fizjologicznych) i ich realizacji.
Aby przyzwyczaić
dziecko do pobytu w przedszkolu można
kilkakrotnie odwiedzić wybrane miejsce wspólnie z dzieckiem, do którego
będzie ono chodziło. Przedszkola coraz częściej umożliwiają zapoznanie się z
jego funkcjonowaniem. Takie wcześniejsze wizyty przygotowawcze wpływają na
pozytywne nastawienie dziecka, kształtują jego poczucie bezpieczeństwa. Są
korzystniejsze niż opowiadanie. Wzbudzają ciekawość wspólnej zabawy i nowego
miejsca.
Niedopuszczalne jest
straszenie przedszkolem. Przeciwnie, możemy opisywać pobyt w przedszkolu jako
miejsce nieograniczonych możliwości zabawy i nowych kontaktów, gdzie wszyscy
będą dziecko lubić i mu pomagać.
Dla nieprzygotowanego dziecka nowa sytuacja przyjścia do przedszkola,
a więc zmiana środowiska jest często szokiem. Codzienne rozstania stają się
problemem, dzieci płaczą już wieczorem bojąc się pójść do przedszkola. Podczas
pobytu w placówce nie chcą nawiązywać kontaktu z innymi dziećmi i cały czas
czekają na pojawienie się rodziców. Musi wtedy upłynąć wiele czasu, zanim
dziecko dostrzeże zalety nowego miejsca i przekona się, że rozstanie z
rodzicami jest chwilowe.
Wskazane
jest opóźnienie oddania dziecka do przedszkola,
jeśli w ostatnim czasie miały miejsce zdarzenia, które mogły wywołać u
wychowanka duży stres. Może ono bowiem łączyć pójście do przedszkola
z przedłużeniem albo konsekwencjami negatywnych sytuacji. Można tu
wymienić pobyt w szpitalu, długie rozstanie z rodzicami, złe doświadczenia z
opiekunką, poważne problemy w domu, np. rozwód, odejście któregoś z rodziców.
Oddanie do przedszkola może dodatkowo spotęgować poczucie zagrożenia.
Korzystniejsze jest czekanie do czasu, gdy dziecko uspokoi się emocjonalnie lub
pozostawianie dziecka w placówce
tylko na krótkie okresy (od godziny do kilku godzin).
Źródło:
www.przedszkolak.pl
|