Mądre dziecko - portal o rozwoju i edukacji dzieci

Strona Główna

Artykuły

Pomnażanie intelektu

Rozwój emocjonalny

Rozwój psycho-fizyczny

Nie zawsze jesteśmy tego świadomi

Wpływ masmediów na dziecko

Relacje między kobietą a mężczyzną rzutujące na dziecko

Pomnażanie intelektu » Umysł i jego nieograniczone możliwości

Umysł i jego nieograniczone możliwości

Tradycyjna, elementarna logika, którą wpojono nam w młodości, stanowi prawie nieprzekraczalną barierę dla klarownego myślenia w latach późniejszych; chyba, że poświęcimy wystarczająco dużo czasu i wysiłku na nauczenie się nowej techniki myślenia.

BERTRAND RUSSELL

Zanim przejdziesz do czytania tego rozdziału, odpowiedz na pytania zaworte w poniższym kwestionariuszu:

Czy mówiono ci kiedyś o szkole o tym, jak rozumienie funkcji i struktury mózgu może pomóc w uczeniu się, zapamiętywaniu, w myśleniu?
Czy kiedykolwiek uczyłeś się w szkole o pamięci i jej funkcjonowaniu?
Czy uczono cię specjalnych zaawansowanych technik zapamiętywania?
Czy miałeś wykłady na temat technik studiowania (uczenia się) ze wskazaniem, jek je stosować do różnych przedmiotów?
Czy miałeś zajęcia na temat koncentracji i jej podtrzymywania?
Czy miałeś wykłady na temat motywacji i jej wpływu na twoje umiejętności?
Czy wiesz cokolwiek ze szkoły na temat natury słów-kluczy czy konceptów-kluczy i tego, jak one się mają do robienia twórczych notatek?
Czy wiesz coś na temat procesów myślenia?
Czy wiesz coś na temat kreatywności?

Podejrzewam, że odpowiedzi na te pytania w 99% będą brzmiały: NIE. Nic też dziwnego, że nasze osiągnięcia są poniżej poziomu oczekiwań i pragnień, skoro wieza na temat naszego funkcjonowania jest tak skromna, a informacje, które można by nazwać instrukcją obsługi mózgu, mało jeszcze rozpowszechnione.

TWÓJ MÓZG

Większość z nas żyjąc dniem dzisiejszym i sprawami dnia powszedniego nie ma czasu na zastanowienie się nad tym, jak właściwie funkcjonuje umysł i co odbywa się w jego wnętrzu.

    Kiedy kupujemy nową kamerę lub pralkę, chcemy się nauczyć, jak tych przedmiotów używać i instrukcja jest najważniejszą dla nas sprawą. Czy kiedykolwiek spotkałeś studenta, który domagałby się instrukcji obsługi umysłu?
    W rzeczywistości nasz umysł jest insrtumentem przewyższającym umiejętnościami wszystkie komputery razem wzięte i te, które będą skonstruowane w przyszłości. Brakuje nam jednegi tylko drobnego szczegółu-właśnie instrukcji obsługi.
    Spójrzmy więc na ten niesłychanie skomplikowany przyrząd, przypatrzmy się jego budowie i działaniu. Sami wówczas będziemy mogli ocenić, czy warto zainwestować trochę czasu, aby zapoznać się z instrukcją jego obsługi.

NASI PRZODKOWIE

Jeszcze przed starożytnymi Grekami sądzono, że umysł nie jest częścią ludzkiego ciała i że istnieje w formie gazu przebywającego poza ciałem. Starożytni Grecy też nie posunęli się daleko w rozumieniu fenomenu umysłu i nawet Arystoteles twierdził, że centrum pamięci i uczuć mieści się w sercu. Hipokrates był podobno pierwszym, który zauważył różnicę między orawą i lewą półkulą mózgową. Jego konkluzje pochodziły z obserwacji żołnierzy, którzy mieli zaburzenia z prawej strony ciała po zranieniu lewej strony głowy i odwrotnie - ci, którzy byli zranieni z lewej strony głowy, mieli zaburzenia z lewej strony ciała.
Niewiele zdarzyło się od czasów starożytnych do do epoki Renesansu, która przyniosła ze sobą wielkie intelektualne przebudzenie, a wraz z nim przeniesienie centrum myśli i świadomości do głowy. Mózg i umysł pozostały w dalszym ciągu nie rozwiązaną zagadką.

Dopiero w XX wieku podjęto pierwsze kroki w pierunku lepszego poznania umysłu i pracy mózgu.
Jeszcze tak niedawno, jak w latach trzydzuestych i czterdziestych, myślano, ze mózg to prosta, nieskomplikowana część ciała, do której wpływa ograniczona ilość informacji i z której można wydobyć znacznie mniej niż się włożyło. I żę wszystkie informacje są poszufladkowane w zależności od ich charakteru. Taki model umysłu egzystował do lat sześdziesiątych. Prawdziwa rewolucja zaczęła się mniej więcej trzy dekady temu i trwa do dziś. Rewolucja o fundamentalnym znaczeniu, bo burząca nasze dotychczasowe wyobrażenia o skończonych i ograniczonych możliwościach mózgu. Rewolucja, w której okazuje się, że nasz umysł jest fenomenaolnym przyrządem, znacznie przewyższającymwszelkie komputery razem wzięte, z którego korzystamy zaledwie w około 5%, a niektórzy nawet skłaniają się ku twierdzenie, że w części mniejszej niż 1%. Dwa odkrycia wydają się najważniejsze.

LEWA I PRAWA PÓŁKULA

Od pewnego czasu wiadomo, że mózg podzielony jest na dwie półkule. Naukowcy odkryli, że jeżeli jest uszkodzona lewa półkula, prawa strona ciała zostaje sparaliżowana. I odwrotnie, przy uszkodzeniu prawej półkuli, lewa strona ciała ulega sparaliżowaniu. Innymi słowy każda pólkula kontroluje przeciwną stronę ciała.
Ta specjalizacja półkul podsunęła naukowcom pomysl, by sprawdzic czym różnią się obie półkule mózgowe między sobąi czy specjalizacja to dotyczy jedynie sfery ruchowej.
Idąc za tym wątkiem, Rogger Sperry i robert Ornstein z Uniwersytetu Kalifornijskiego przeprowadzili szereg eksperymentówmających za zadanie odkrycie zasady funkcjonowania dwóch półkul mózgowych.
Odkryli oni, że obie półkule mózgowe są ze sobą połączone niezwykle skomplikowaną, składającą się z 300 milionów połączeń nerwowych, siecią, zwaną corpus colossum.
Wychodząc z założenia, że prawa ilewa półkula są do siebie biologicznie bardzo podobne i w zasadzie mogą być brane pod uwagę raczej jako dwa mózgi pracujące w harmonii, niż jako jeden mózg podzielony na dwa, Ornstein i Sperry rozpoczęli badania nad funkcjami intelektualnymi, w których obydwie pólkule się specjalizują.
Badanym ludzim podłączono do głowyelektrody mierzace fale mózgowe i poproszono o wykonywanie zadań iczynności umyslowych takich jak dodawanie liczb, pisanie eseju, ustawianie kolorowych klocków, logiczne analizowanie, snucie marzeń, wyobrażanie sobie sytuacji z fantazji. Wyobrażanie kolorów itp.
W szasie tych eksperymentów mierzono fale mózgowe emitowane podczas każdego ćwiczenia. Wyniki badań były zadziwiające i o fundamentalnym znaczeniu.
Okazało się,że poszczególne półkule specjalizują się w bardzo różnych od siebie typach dzialań umyslowych.

SPECJALIZACJA LEWEJ PÓŁKULI

    Lewa półkula do niedawna definiowana jako dominująca, jest również określana jako półkula logiczna. Teraz okazuje się, że jest ona dominująca, ale tylko w określonych dziedzinach działalności umysłowej. Lewa pólkula zawiaduje:
MOWA - Półkula ta odpowiedzialna jest za funkcje językowe. Jest to strona kontrolująca mowę i sprawiająca, że możesz czytać i pisać. Pamięta ona imiona, faktty i daty i wie jak pisać ortograficznie.
ANALIZA i LOGIKA -lewa półkula jest miejscem, gdzie odbywa się analiza i "rozbieranie rzeczy na kawałki" oraz poddawanie materiału logicznej, racjonalnej ocenie. Logiczne ianalityczne myślenie potrzebne jest do rozwiązywania skomplikowanych problemów matematycznych.
Ponaddto lewą półkulę charakteryzuje:
SEKWENCYJNOŚĆ - napływające informacje są kodowane sekwencyjnie czyli "krok po kroku".
MATEMATYCZNOŚĆ - numery i liczby są kodowane w lewej półkuli.
DOSŁOWNOŚĆ - lewa pólkula rozumie tylko dosłowne znaczenie słów.
Lewa pólkula kontroluje ruchy przeciwnej strony ciał. Czyli, jeśli poruszysz lewym palcem prawej nogi, będzie to zrobione na polecenie lewej półkuli.

        SPECJALIZACJA PÓŁKULI PRAWEJ

     Prawa pólkula zwana również intuicyjną, jest pólkulą dominującą w zupelnie innej sferze dziełalności.
Cechuje ją:
WIZUALIZACJA - informacje są kodowane i uzyskiwane w postaci wyobrażeń, a nie słów.
HOLISTYCZNOŚĆ - prawa półkula może absorbować różnego typu informacje jednocześnie, postrzega całość i może doprowadzić do rozwiązania problemu poprzez nagLe zrozumienie(Eureka!).
Prawa półkula rozpoznaje twarze ludzi,odczytując rysy twarzy jako całość.
PRZESTRZENNOŚĆ - zawiaduje funkcjami wizualno - przestrzennymi. Innymi słowy to prawa półkula sprawia, że możesz układać puzle i wiesz, jak znależć drogę do domu.
MERAFORYCZNOŚĆ - twoja prawa półkula rozumie język przenośni. Jest w stanie zamienić dosłowne znaczenie zdanie w treści, jakie się w nim zawierają. I jesli ktoś mówi: "Ale się zrobiła zadyma", Twoja prawa półkula będzie wiedziała, jaka jest różnica między tym, co zostało powiedziane, a tym, co ten ktoś chciał powiedzieć.
EMOCJONALNOŚĆ-choć emocje są produktem innej części mózgu, systemu limbicznego, są one niejako transportowaneprzez prawą półkulę.
UDUCHOWIENIE - prawa pólkula jest półkulą zatopioną w modlitwie i oddaną Bogu.
Ponadto prawa półkula pdpowiada za:
MUZYKALNOŚĆ - wrodzony talent do muzyki i umiejętność reagowania na muzykę są funkcjami prawej półkuli (chociaż edukacja muzyczna i studia włączają udział lewej półkuli).
UZDOLNIENIA PLASTYCZNE - rysowanie, malowanie, rzeżba są naturalnymi talentami prawej półkuli.
SEKS - działalność i przeżycia seksualne należą do prawej półkuli (jeśli nie starasz się za bardzo i nie jestaś owładnięty dążeniem do perfekcji w technikach).
PRODUKOWANIE SNÓW - marzenia senne należą również do lewej półkuli.
Prawa pólkula kontroluje ruchy lewej strony ciała.
Podczas licznych eksperymentów odkryto również, że osoby, które były przyzwyczajone do używania tylko jednej pólkul, miały duże trudności w używaniu drugiej, tak jakby dominacja jednej powodowała eliminację drugiej.
W toku dalszych eksperymentów odkryto, że kiedy słabszą półkulę pobudzano istymulowano do działania w harmoni z dominującą, ogólnym rezultatem było podwyższenie efektywności danej osoby.
Wyniki były rewelacyjne.
Okazalo się bowiem, że podniesienie efektywności nie odbyło się według matematycznej równości:
jedna strona + jedna strona = podwojenie efektywności.   Było raczej tak: 1 + 1 > 5 !!!
Specjalizacja pólkul może dawać nieoczekiwane rezultaty w przypadku uszkodzenia mózgu. Pacjenci z uszkodzonym corpus collosum odbierają bodźce ze środowiska tak, jakby mieli dwa oddzielne mózgi. Na przykład, jeżeli danej osobie pokaże się piłkę z lewej strony, to znaczy, że będzie ona zainteresowana tylko przez lewe oko, a tym samym tylko przez lewą półkulę. Część mózgu odpowiedzialna za mowę, znajdująca się w lewej półkuli, stwierdzi, że niczego nie widzi!
W innym eksperymencie pacjent, któremu polecono namacać w torbie z klockami o różnych ksztaltach piłkę, wykonał zadanie bez problemu. Kiedy zapytano go, co przed chwilę zrobił, odpowiedział, że nic. Piłka była "widziana i dotknięta" tylko przez prawą półkulę. Centrum mowy znajdujące w lewepół pókuli, nie zarejestrowalo nic. Innym eksperymentem ilustrującym specjalizację dwóch półkul mózgowych jest słowne doświadczenie z SINDBADEM. Słowo SINDGAD wyświetlono pacjentom z chirurgicznie podzielonym mózgie. Pacjentów proszono o umieszczenie wzroku dokładnie między literą N i B. W ten sposób pierwsze trzy litery były odbierane przez prawą półkulę, trzy ostatnie ptzez lewą. kiedy poproszono pacjentów o nazwaqnie wyrazu, który widzą, powiedzieli BAD. Kiedy poproszono o wskazanie wyrazu, ktory właśnie przeczytali, z użyciem lewej ręki, pacjenci wskazali na SIN.
Specjalizacja dwóch półkul (i idące za tym konsekwencje dla naszego rozumieniaistoty ludzkiego funkcjonowania) jest również demonstrowana podczas pomiarów impulsów elektrycznych emitowanych przez mózg w czasie wykonywania różnych działań umyslowych.

       FALE MÓZGOWE

   Kiedy jesteśmy pochłonięci myśleniem i nasze myśli wędrują po nieskończonym labiryncie połączeń nerwowych, zwanych neuronami, mózg produkuje bardzo słabe impulsy elektryczne. Podobnie jak w odbiorniku radiowym, który przetwarza fale radiowe na odpowiednie dźwięki, nasz mózg emituje fale o określonej częstotliwości, łatwo rejestrowane przez encefalograf. Fale te można mierzyć, posługując się cyklami na sekundę. Mózg emituje fale o czterech częstotliwościach:
BETA-o częstotliwości 13-25 c/s,
ALFA-o częstotliwości 8-12 c/s,
TETA-o częstotliwości 4-7 c/s,
DELTA-o częstotliwości 0,5-3 c/s.
Czym się te fale charakteryzują i dlaczego są one tak ważne dla zrozumienia pryncypiów szybkiego uczenia?
BETA- fale beta są charakterystyczne dla stanu, w którym funkcjonujesz w ciągu dnia. Jesteś rozbudzony, myślisz, działasz, rozmawiasz, rozwiązujesz problemy. Logika i analiza są w akcji, posługujesz się swym świadomym "ja". Fale te dominują wtedy, gdy jesteś w szkole i uczysz się matodami tradycyjnymi.
ALFA- są to fale emitowane, gdy jesteś zrelaksowany lub oddajesz się medytacji. Jest to stan, podczas którego myśli ulatniają daleko, w którym marzysz, fantazjujesz. Jest to również stan czujnej relaksacji i łatwej przyswajalności umysłowej, podczas którego następuje szybkie zapamiętywanie faktów i wiedzy.
Umiejętność mózgu produkowania fal alfa i związany z nimi fenomen ekstraaktywności umysłowej wykorzystuje się w przyspieszonych metodach uczenia się.
TETA- są charakterystyczne dla głębokiej medytacji lub modlitwy. Jest to stan przyrównywalny do przejawów geniuszu, do stanów twórczego natchnienia.
DELTA- fale te są emitowane podczas głębokiego snu.
Robert Ornstein stwierdził w wyniku szegegu badań, że osoba rozwiązująca skomplikowane zadania matematyczne wykazywała zwiększoną emisję fal alfa w prawej półkuli. Wskazywało to, że podczas pracy umysłowej lewej półkuli prawa była w stanie relaksacji. I odwrotnie, kiedy osoba miała za zadania dobranie kształtów i kolorów, lewa półkula emitowała fale alfa wskazujące na relaksacje, podczas gdy prawa półkula, zajęta zadanie, emitowała fale beta.
Właśnie ta symbioza pracy obydwu półkul mózgowych stanowi klucz do metod szybkiego uczenia.

    IDEALNA WSPÓLPRACA

W momencie, kiedy obie półkule funkcjonują w sposób harmonijny i współpracują ze sobą-osoba prowadzi harmonijne, bezkonfliktowe życie. Cele postawione przez jedną półkulę są wspierane przez drugą i każda z nich pracuje dla dobra drugiej i wspólnego celu. I tak:
-poeta np. wstępuje w stan natchnienia i głębokich, poetyckich odczuć za pomocą prawej półkuli, a lewa ubierze wszystkie te przeżycia i odczucia w piękne słowa;
architekt wyobrazi sobie za pomocę prawej pólkuliformę przestrzenną swojej przyszłej budowli, ale jego lewa pólkula zrobi wszystkie pomiary i obliczy tysiące zależności;
Naukowiec potrzebuje lewej półkuli do logicznego dedukowania i racjonalnego myślenia, ale to prawa pólkula pozwala mu na nagłe, często olśniewające w swojej prastocie, zrozumienie i rozwiązanie problemu;
Najbardziej genialne odkrycia naukowe są rezultatem połączonych wysiłków intuicyjnego wyczuwania i racjonalnego myślenia.
Weźmy np. Alberta Einsteina, jednego z najgenialnieszych umysłów w dziejach ludzkości. Einstain nie był półprzytomnym naukowcem zagłębionych w liczbach i kalkulacjach. Podobno w szkole podstawowej miał on ogromne trudności z matematyką, której notorycznie nie mógł zdać. O mały włos nie został wyrzucony z uczelni- za bujanie w obłokach. Einstein sam przyznał, że odkryl teorię względności nie siedząc przy biurku i ślęcząc nad kilometrami cyfr, ale podczas letniego dnia, leżąc na wzgórku. Podobno był to słoneczny, piękny dzień i Einstein leżąc na plecach i wpatrując się w sloneczne niebo nagle przymknął oczy i wtym momencie intensywne światło słoneczne rozszczepiło się na tysiące cieniutkich promyków przedzierających się przez rzęsy. Einstein pomyślał sobie, jak by to było, gdyby mógł wsiąść na jeden z tych promieni i objechać na nim cały wszechświat. W swojej fantazji odwiedził te zakątki przestrzeni kosmosu. o których wzystkie dotychczasowe książki fizyki mówiły, że nie ma do nich dostępu. Dowierzając bardziej swojej intuicji niż książkom, Einstein od razu zajął się opracowaniem wzorów matematycznych, które by jego teorię udowodniły. Tak została poczęta teoria względności.
W ten sam sposób Einstein rozwiązywał większość problemów matematycznych i ficznych. Najpierw wyobrażał sobie prawo fizyczne lub matematyczne, a następnie ubierał to prawo w cyfry i język matematyczny.
Jest to jeden z bardziej klarownych przykładów na idealne partnerstwo obydwu półkul mózgowych, gdzie prawa półkula umożliwiła intuicyjny wygląd w struktury i prawa wszechświata, lewa natomiast była w stanie przetłumaczyć to zrozumienie na język matematyczny.
Innym przykładem genialnej współpracy między dwiema półkulami jest twórczość Leonarda da Vinci. Jak wiadomo, był on nie tylko genialnym artystą, lecz również wybitnym naukowcem i myślicielem wybiegającym daleko poza swą epokę. Również prace najświetniejszych artystów (Picasso, Cezanne i wielu innych) wskazują na niezwykle precyzyjne użycie geometrii w opisach i szkicach ich obrazów. Wszelkie zależności i relacje między poszczególnymi fragmentami obrazu były zawsze opisane w logicznym i analitycznym języku lewej półkuli.
Największe umysły naszego świata wskazują na harmonijną integrację obydwu półkul mózgowych. Einstein, Leonardo, Maria Skłodowska byli geniuszami tylko dlatego, że potrafili połączyć umysł artysty z umysłem naukowca. Ta symbioza oparta na harmonijnym przepływie wiadomości sprawia, że umysły te są w stanie dojść do praw i rozumienia wszechświata, ukrytych przed okiem normalnego zjadacza chleba.

    A CO Z LEWORĘCZNYMI

   Jak wynika z najnowszych badań, praworęczność lub leworęczność jest umiejętnością wyuczoną, nie świadczącą o dominacji półkulowej,i w związku z tym nie mającą zasadniczego znaczenia w rozważanym przez nas systemie nauczania.
Do niedawna naukowcy posługiwali się "ręcznością" do określania dominacji półkulowej. Wierzyli oni, że większośc ludzi ma dominującą lewą półkulę wraz z jej centrum mowy, opierając się jedynie na tym, że u 80% populacji ludzkiej stwierdzono praworęczność. Tymczasem ludzie są istotami bardziej zróżnicowanymi i okazuje się, że 50% populacji ma dominującą lewą półkul, druga zaś połowa - prawą.
Gatunek ludzki został uprzywilejowany przez naturę posiadaniem świadomości, która umożliwia zdobywanie nowych umiejętności i posługiwaniem się coraz bardziej skomplikowanymi narzędziami, wpływając tym samym na sprawność motoryczną. jest ona usytuowana w tej samej półkuli, która odpowiada za mowę.
Dla większości z nas jest to półkula lewa. W sytuacji, gdy jest ona stale aktywowana, automatycznie będziemy używali prawej ręki, nawet jeśli jest to ręka kontrolowana przez dominującą półkulę mózgową.

    STRUKTURA MÓZGU

    Wraz z wynalezieniem mikroskopu obraz struktury mózgu bardzo szybko przekształcił się z ponadkilogramowego kawałka szarej masy a zespół wyodrębnionych, niesłychanie kunsztownych pojedynczych komórek, zwanych neuronami, których jest około 10 000 milionów. Neurony przypominające w kształcie rozgwiazdę, przesyłają sobie elektrochemicznie impulsy za pomocą wypustek, zwanych dendrytami. Naukowcy zaczęli sobie zdawać sobie sprawę, że intelidencja człowieka nie zależy od liczby neuronów w mózgu, ale od liczby połączeń międzydendrytowych, jakie te komórki mogą między sobą wykonać. Wkrótce zorientowano się, że mózg jest fenomenalną siecią schematów połączeniowych uformowanych przez tysięczne połączenia między wypustkami dendrytów. Zaobserwowano też, że każdy neuron może komunikować się z neuronami sąsiednimi nie tylko w jeden, określony sposób, lecz ma do wyboru wiele możliwości. Uczeni obliczyli, że w ciągu jednej munuty w mózgu następuje od 1000 000 do 1 000 000 różnych reakcji hemicznych!
W 1974 roku uczeni rosyjscy podjęli się obliczenia aktywnej sieci połączeń neuronowych w mózgu- liczba ta sięgała wtedy 10 + osiem ZER. Żeby zdać sobie sprawę z rzędu wielkości tej liczby, można przyrównać ją do liczby atomów w całym wszechświecie- 10+ sto zer. Liczba atomów jest osiem razy mniejsza niż liczba połączeń międzyneuronowych w mózgu.
Dzisiaj wynik ten wydaje się banalny w porównaniu z nowymi obliczeniami, króre sięgają fenomenalnej i niewyobrażalnej liczby:
1+ 10 milionów kilometrów ZER pisanych na maszynie normalną czcionką.

Te odkrycia ostatnich dziesięcioleci wykazują ,że praktycznie rzecz biorąc umysł ma nieskończony potencjał . Potencjał oolegający na nieskończonej wręcz możliwości tworzenia połączń międzyneuronowych, decydujących o naszym rozwoju i inteligencji.
Mózg prztrównywany jest do biologicznego superkomputera, którego obsługi dopiero zaczynamy się uczyć i który w niedalekiej przyszłości odsłoni przed nami pelną gamę swoich możliwości. Aby stanąć na wysokości zadania, aby dotrzymać kroku tym odkryciom i maksymalnie je wykotzystać, najpowazniejszym zadaniem jest nauczyć się obsługi własnago umysłu!
Trzeba też wyzbyć się błędnego przekonania ,że problemy, jalie mamy z uczeniem się w życiu profesjonalnym czy rodzinnym, wypływają z niskiej inteligencji czy ze zrządzenia losu, który akurat się na nas uwziął. Zazwyczaj chodzi o to, że nie wiemy w jaki sposób funkcjonujemy, sortujemy wiedzę i doświadczenia. Innymi słowy, kłopoty wynikają z braku podstawowej wiedzy na temat tego, co co dzieje się w naszych szarych komórkach. Nadszedł czas, żeby nauczyć się, jak kprzystać z tego najpotężniejszego instrumentu, jakim jest mózg i zacząć pracować nad kulejącymi aspektami naszego życia.


     DOBRE WIADOMOSCI DLA EMERYTÓW

      Do dzisiaj pokutuje przekonanie, że wraz z wiekiem nasze możliwości umysłowe ulegają degeneracji i wmawiamy sobie, że skoro pamięć już nie taka, panie dzieju, słowa uciekają, koncentracja kiepska, a o pisaniu w ogóle nie ma mowy, to widać tak już musi być. Do tej pory wierzono, że mamy najchłonniejsze umysły między 18 a 24 rokiem życia, a potem to już z górki.
Okazuje się, że to przekonanie nie ma nic wspólnego z rzeczywistością. Naukowcy wykazali, że jeżeli umysł jest stymulowany i używany na co dzień, a nie odkładany na półkę i z rzadka odkurzany, to bez wzblędu na wiek będzie fizycznie tworzył nowe połączenia, które zwiększą ogólną liczbę połączeń w sieci neuronowej. Dowodzą tego również życiorysy największych ludzi świata artystycznego: Michał Anioł produkuje najświetniejsze dzieła artystyczne i literackie około osiemdziesiątki, Picasso kreuje wspaniałe dzieła malarskie około dziewiędziesiątki, Gaugin w wieku lat 35 dopiero zabiera się do malowania. Do sławnych nazwisk można jeszcze dodać Sebastiana Bacha, Bertranda Russela, Alfreda Korzybskiego, Bernarda Shawa. Od przypadków aż się roi.
Należy przełamać przede wszystkim, lenistwo umysłowe, które jakże często sprawia, że ludzie w sile wieku z bogatym doświadczeniem rezygnują z aspiracji posiadania większego zasobu wiedzy, z checi pogłębiania znajomości przedmiotu czy czy samego siebie. Ruszcie się państwo, za dużo jeszcze przed wami; za dużo jeszcze interesujących rzeczy do zrobienia i zobaczenia, żeby z tego zrezygnować! Uwierzcie w swoje niewyczerpane możliwości.

    Cytując za Glenem Domanem:
"Umysł ma nieskończona pojemnosc. Im więcej się do niego wkada, tym bardziej jego pojemnośc rośnie. Ludzki umysł rośnie jak bicepsy- im więcej sie go ćwiczy, tym bardziej jest sprawny".


         WSZYSCY RODZIMY SIĘ GENIUSZAMI

Najnowsze odkrycia z dziedziny struktury i pracy mózgu pozwalają nam na ostateczne postawienie kropki nad "i" w w odpowiedzi na pytanie: Czy inteligencja jest funkcją dziedziczną, czy też zależną od środowiska, w jakim się wychowujemy?
Oczywiście, obydwa aspekty są ważne w jednakowym stopniu.
Wszyscy rodzimy się z jednakowo fenomenalną liczbą komórek nerwowych i prawidłowa stymulacja tych komórek, pozwalająca na rozwijanie połączeń międzyneurinowych, stanowi o naszej inteligencji.
Dlatego też nie będzie zbyt pochopne stwierdzenie, że każde dziecko rodzi się potencjalnym geniuszem.
Jeżeli nawet "wrodzona inteligencja " dziecka nie wykracza poza ramy przeciętności, to bogata i szeroka stymulacja i rozliczne możliwości ucznia będą wystarczające, żeby dziecko takie osiągnęło znacznie większy rozwój umysłowy, niż można by oczekiwać.

                                                                                                 ''Żadne dziecko nigdy nie osiagnie więcej niż tyle,
                                                                                                    ile dorosły wierzy, że ono osiagnie.''

Pressey

Katarzyna Gozdek- Michaelis
Przedruk ze strony: www.logopedia.pl

Ostatnio dodane artykuły

Obowiązkowe szczepionki upośledzające dzieci

Telefon komórkowy groźny dla dziecka

Z dzieckiem w bezpieczną podróż

Wygrana wojna o dziecięce serduszka

Jak uodparniać i hartować dziecko?

Właściwa dieta a umysł dziecka

Alternatywne sposoby żywienia dzieci na przykładzie diety wegetariańskiej

Wiejskie mleko może chronić dzieci przed astmą i katarem siennym

Karmiąc dzieci matki zmniejszają ryzyko wystąpienia u siebie ataku serca